1 month America

Vandaag ben ik precies een maand in de USA. Een maand weg van huis, van m’n ouders en zusje, van m’n vriendjes en vriendinnetjes en van mijn eigen bed. Bevalt het me? Ja en nee. Ik heb geen heimwee maar af en toe mis ik thuis. Ik denk dat dit eerder een goed dan slecht is, als ik thuis niet had gemist had ik het ook niet leuk gehad thuis… Ik geniet nogsteeds van alle nieuwe ervaringen en vrienden maken. Ook valt het me op dat ik het ontzettend leuk vind om de engelse taal beter te leren. Woorden die alleen inwoners gebruiken en die je niet op school leert.

Één van de redenen dat ik hier zit is om mezelf te testen. Kan ik het aan om aan de andere kant van de wereld te wonen zonder familie en vrienden en zonder dat ik een enkele ziel ken hier? Ook om van mezelf en andere te leren. Kom ik mezelf tegen? Ga ik (in positieve zin) veranderen omdat ik niet in mijn eigen gezin woon? Ga ik mezelf beter leren kennen, mijn gewoontes en behoeftes? En om te leren van niet Europeanen. Een nieuwe cultuur opnemen en ermee leven.

Voordat ik hier kwam had ik weinig verwachtingen, geen verwachtingen over hoe de school eruit zag of hoe mijn leven zou zijn. Ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan, ik had mijn leven zoals het nu is nooit kunnen voorstellen.

Heb ik al geleerd? Heb ik mezelf al beter leren kennen? JA definitly!
Ik heb natuurlijk beter Engels geleerd, je spreekt 24/7 engels. Ook heb ik geleerd dat ik erg gehecht ben aan goed gezond eten. Dat is nooit echt tot me door gedrongen dat dat zó belangrijk voor me was totdat je hier in HET fastfood land komt. Man wat had ik hier graag wat meer groenten in de ijskast gezien. Groenten wordt hier als vies, gezond en beschaafd gezien. Helaas voor mijn gezin hebben ze iemand uitgezond die gezond wilt eten. Ik heb behoefte aan vitamientjes en soms wat groen. Natuurlijk kan ik er af en toe een hamburger in proppen, maar dan ook alleen omdat ze te lui zijn om te koken. Ze eten hier heel veel borito’s, hamburgers, taco’s, vlees etc. Dus ik kook soms voor mezelf wat groenten en bak aardappeltjes. Ook koop ik veel groenten en fruit. ’s Ochtends eet ik een fruitbakje met yoghurt en flakes en maak ik een bakje voor op school (schoollunches zijn disgusting). Het brood hier is ook dramatisch, ik weet niet wat ze ermee doen, maar het is niet te eten… dus nu ga ik mijn eigen brood bakken in een broodmachine. Dit weekend zijn Julia en Kayla ziek geworden, en ik ben kerngezond. HA dat krijg je als je geen groenten en fruit eet…..

Ik heb geleerd dat ik het fijn vind om mijn eigen privicy te hebben. We leven met z’n 6en in een huis en ik deel een kamer. Ik heb nog nooit een kamer gedeeld. Dat bevalt me zwaarder dan ik had gedacht. Vooral omdat Julia een mega puinhoop maakt van haar kant van de kamer. Ze heeft 3 wasmanden die torenhoog zijn, en verder ligt er god mag weten wat voor troep op de grond….

Ook heb ik geleerd mezelf super goed te beheersen. Als dit Britt was geweest had ik haar al gedwongen om haar kamer op te ruimen, hier heb ik het 3 keer vriendelijk gevraagd verspreidt over 2 weken. Ook heb ik meer geduld omdat ik geen ruzie wil maken. Ik ben nog niet chagrijnig geweest omdat ik de sfeer niet wil verpesten. Dus in dat opzicht ga ik vooruit.

Ik heb ook geleerd dat ik heel erg gehecht ben aan m’n eigen gewoontes. Ik eet graag zonder dat de tv aan is… wat ze hier niet doen… En in Nederland aten we ’s ochtends altijd samen aan een gedekte tafel, wat veel mensen ook in Nederland raar vonden maar wat voor mij heel veel betekende. Hier doen ze dat ook niet, wat ook onmogelijk is omdat iedereen een andere tijd de deur uitgaat.

Alles heeft zijn voor en nadelen. Ik ben in Californië beland maar het is hier heel droog en er zijn maar weinig bomen, grasvelden of uberhaupt groen. Aan de andere kant zitten we 1,5 uur van LA (wat dichtbij is voor amerikaanse begrippen) 1,5 uur van een groot meer, 1,5 uur van San Diego, 1,5 uur van Las Vegas, 1,5 uur van de bergen waar we in de winter kunnen skieen en 1,5 uur van het strand. We zitten hier dus precies in het middelpunt van alles op een relatief korte afstand. Helemaal top!

Dit weekend waren we het hele weekend op een rodeo. Julia en Kayla deden barrel racing, poles, goat hunting en verder deden andere mensen rijden op wilde stieren, stieren vangen met een touw terwijl je op je paard zit en nog veel meer. Erg leuk om te zien. We hebben een leuk weekend gehad. Ik kon alleen mijn fruit niet meenemen dus ik heb borito’s met ei moeten eten ’s ochtends…

In Amerika is het heel gebruikelijk om elkaar te knuffelen of zogenaamde ‘hug’ te geven. Ik was dat even vergeten en toen mensen op school mij random gingen knuffelen verstijfde ik… Ik ben niet echt een knuffelkont als het op vreemde mensen aankomt… Ik heb me eroverheen gezet en ben maar lekker terug gaan knuffelen. Verder heb ik nu allemaal AP klassen. AP staat voor Advanced Program. Het is voor de ‘slimmere’ kinderen die graag naar de universteit willen. Je kunt het vergelijken met vwo niveau in Nederland en college niveau in Amerika. Amerikanen zijn over het algemeen niet super slim en een beetje lui, dus ik word hier gezien als hoogbegaafd (wat ik absoluut niet ben) omdat ik al mijn klassen in AP heb en de meeste maar 2 klassen van de 6, maar ik hou van een uitdaging en niet te hoeven slapen in de les. Ook zit ik dus in het Varsity team van tennis. Alleen de Varsity mag mee op wedstrijden en de JV’s moeten thuis blijven, how sad… Tennis is een uitlaatklep na school. Ik vind het heerlijk die ballen over het net te knallen. Nooit gedacht dat ik het nogsteeds zo leuk zou vinden na al die jaren…

Ik vermaak me ondanks sommige gewoontes die ik niet kan aanhouden. Ik geniet van mijn nieuwe vrienden, de paarden, het heeeeerlijke weer (nog niet 1 dag slecht weer gehad deze maand) en van alle nieuwe ervaringen die ik opdoe.

-XX Maud